Risico (nemen)
L.S.,
Al jaren hangt het prachtige gedicht “Risico” van Marc Tritsmans (met schilderij van Anke Roder als beeld) als poster in mijn huis. Niet voor niets uiteraard. Ik houd namelijk erg van poëzie, Anke Roders werk én van risico nemen.
We weten niet wat de bergen
vandaag met ons zullen beginnen.
[…] En we vertrekken.
De bergen, het leven, we weten niet wat het voor ons in petto heeft. Ik ben verschillende keren ‘vertrokken’, opnieuw begonnen: door een instituut op te richten tegen de tijdgeest in, door naar Amsterdam te verhuizen, alleen een huis te kopen, verliefd worden, door een baan op te zeggen en een eigen bedrijf te beginnen.
Risico’s, voelen wat goed is en vervolgens handelen. Geen spijt hebben, dat is belangrijk. Gelukkig had ik ook “stevige schoenen” aan …
De top en niets anders verwacht ons.
Een nieuw uitzicht op de wereld.
Ja! We gaan erheen, naar onze top. De top als doel, vervulling, richting: geef het beestje maar een naam. De top is wat je graag wilt: plezier, liefde, vriendschap, zingeving. Al mijn zogenaamde risico’s, de keuzes die ik heb gemaakt, waren een “nieuw uitzicht op de wereld”. Niets meer, niets minder.
En
misschien komt een moment waarop
we niet hoger meer durven en
evenmin nog terug.
Totdat je merkt dat het mooi is zoals het is, waar je nu bent, dat je tevreden kunt en mag zijn. Lukt dat? Genieten van dat uitzicht, stil mogen staan, even niet voor- of achteruit? Durf je dat toe te laten? Ik vind het niet vanzelfsprekend en al helemaal niet makkelijk, maar probeer het te doen. Nu. Tevreden. Zijn.
en de bergen rondom
dus ongenaakbaar
Ongenaakbaar, prachtig robuust woord. We hoeven niet in gevecht met het leven, de bergen, niet alles anders willen gaan doen of (zelf) veranderen, niet moeten, maar mogen en weten dat er die basis is. Die bergen staan er wel, ongenaakbaar en altijd. Vol vertrouwen, jouw fundament.
Neem dat risico gerust, nu of later of opnieuw. Het komt goed, want je weet het al.
en wij die
dat altijd al hebben geweten
Gedicht: Marc Trits, uit: Lees maar lang en wees gelukkig (2014).
Poster: via Plint.nl (niet meer leverbaar helaas)
Anke Roder: www.ankeroder.nl